Ana-oğula memleket yolu göründü. Aslında gergin bir nedenle gidiyor olsak da sonunda her şeyin iyi olacağından eminim. Uçaktan ineceğiz. Dede ya da dayı alacak, eve gidişle beraber kebap seramonileri başlayacak. Atlas'ın kebepla keyif tavan yapacak:) 16:30 da Duru gelecek, koşarak bana sarılıp aynı saniye 'süprizim nerde?' diye bağıracak. Hediyesini vermeler falan. 18:00 suları dede gelecek. Atlas'la balkona çıkıp arabaları izleyecekler. Veee saat 18:35 Atlas'ın Ece'si geeellldiii. Tosinoooomm diyip kucaklaşacaklar. Duru'nun bebekliğinden kalma saçma bestelerimizle Atlas'ı da güldüreceğiz. Veee dayı geelllldiiiii. Maçır muçur maçır muçur.
Öpüştük, koklaştık derken artık bizim Ece'yle dedikodu saatlerimiz başlayacak. Hayatta iki tür kardeş olurmuş. Bir, biyolojik kardeş; iki, seçtiğimiz kardeşler. Sen de benim seçtiğim kardeşimsin Ece Perçin :) Yüzünün ve kalbinin güzelliği hayatının her anına yayıldığından, yaşam defterine kötü hiçbir şey kaydolmayacak.
Canım kardeşim...
Soldaki sen, sağdaki ben:))
Canıııımmmm... Okudum okudum... sonra bir an aşağıdaki gibi bir foto çekilebiliriz inşallah diye geçirdim içimden... Düşündüm de senin yaşlılığın da ters olur haaa. Huysuz bir ihtiyar olabilmen dileğiyle... Sadece ben dahil birkaç kişinin geçinebildiği... Ehehehehehe :):)
YanıtlaSilBiyolojik bağ önemli, evet ama diğer türlü bir bağ var ki gerçeğini yaşayabilenler anlar sadece ve bunlar şanslıdırlar aynı benim olduğum gibi...Atlas' ın Ayçası, seviyorum seni...:)
Ece Perçin