12 Eylül 2011 sabahı saat 10:50 de öğrendiğim yolculuğun son gecesindeydim artık. Heycandan uyuyamıyordum. Tarifi imkansız bir mutluluk ve merak vardı içimde. Yarım saate bir uyanıp saate bakıyorduum. Ve sonunda güneş 30 Nisan 2012'ye doğdu. Güneş doğdu, 8:50 oldu, Atlas doğdu, Dünyam oldu. sürekli güldüğüm harika bir doğum yaşamıştım. Omuzlarını sıyırarak karnımdan çıkışını hissettiğimde bi yeri incimesin diye nefesimi tuttugumda anladım anne olduğumu. Yanıma koyduklarında ise heycandan nefes alamıyordum. Bir mucizeyi başımın yanına getirmişlerdi. Ağlıyordu, ağlıyordum; öptüm, uyudu...
Atlas'ın varlığı karnımda olduğunu öğrendiğim andan itibaren hayatımı değiştirdi. Ve artık onun verdiği ilhamla bu bloga başlıyorum. Neler mi olacak? Keyif veren her şey...
Atlas şanslı çocuk, böyle güzel yazan bir anneye sahip.. Güzel yazan, güzel konuşur ve güzel düşünür... Cici aileye ömür boyu mutluluklar dilerim.. MS Taner
YanıtlaSilBu güzel sözler için çok teşekkür ederim Memduh Abi.
Sil